Defterdar, maliye bakanlığına bağlı olarak devlet hazinesine ait alacakların tahsilatını yapan ve kamu hizmetlerinin giderlerini ayarlayan en yüksek dereceli memurdur. Osmanlı Devleti'nde iki ana defterdar bulunurdu: Anadolu Defterdarı ve Rumeli Defterdarı. Rumeli Defterdarı baş defterdar olarak görev yapardı. Osmanlı sefere çıktığında, Anadolu Defterdarı vekaleten baş defterdarlık görevini yerine getirirdi. Günümüzde baş defterdarın karşılığı Maliye Bakanıdır.

Defterdar, genel olarak devlet gelirlerini artırmak, gerekli yerlere harcamak ve bu harcamalardan arta kalan parayı muhafaza etmekle yükümlüdür. İcraat ve tahsilatta defterdarın emri altında beş icra memuru bulunurdu. Bu memurlar şunlardır:

Osmanlı Devleti'nde defterdar, maliye politikalarının düzenlenmesi ve uygulanmasında kritik bir rol oynamıştır. Devletin mali yapısının sürdürülebilirliği ve kamu hizmetlerinin finansmanı açısından defterdarın görevleri büyük önem taşır. Defterdarlar, mali denetim ve yönetim konularında yetkin kişiler olup, devlet hazinesinin korunması ve gelirlerin artırılması için çalışmışlardır. Ayrıca, defterdarların görev ve yetkileri, Osmanlı Devleti'nin mali yönetiminde merkeziyetçi bir yapının oluşmasına katkı sağlamıştır.